آن‌ها که می‌توانند و آن‌ها که نمی‌توانند فیودور داستایِفسکی بخوانند؟

فیودور داستایِفسکی و روانشناسی

داستایِفسکی آنقدر بزرگ است که درک او تقریباً غیرممکن است.
 اگر پوشکین، همانطور که آپولون گریگوریف گفت، همه چیز ماست، پس داستایفسکی چیزی فراتر از همه چیز است!
 بخش کوچکی از آن چیز برای نوشتن یک اثر محکم در مورد آن کافی است. اگر نگوییم که داستایِفسکی واقعاً هدیه‌ای از جانب خداوند داشته است و خداوند خود به او موهبتی الهی را عطا کرده است، پس این نبوغ چه چیز دیگری می‌تواند باشد! 
در زمانی که زنده بود، از دیدگاه یک فرد معمولی، داستایِفسکی زندگی‌ای را داشت که شما برای هیچکس آرزو نمی‌کنید. چه از نظر بیرونی و چه از لحاظ درونی آنقدر سنگین است. که نمی‌توان متعجب نشد. که چگونه توانسته است. اصلاً تحمل کند. و حتی آثاری سرشار از نبوغ هم خلق کند.

داستایِفسکی منبع پایان‌ناپذیر خودشناسی

داستایِفسکی به عنوان جانشین مستقیم سنت‌های آن دوره در آشکار ساختن زمینه معنوی زندگی و بازآفرینی جهان‌بینی مردم روسیه وارد عصر طلایی ادبیات روسیه شد. 
روح حساسش سخاوتمندانه ندای بهشت ​​را اجابت کرد. کار او برای قرن‌ها به عنوان منبع پایان‌ناپذیر خودشناسی و خودسازی باقی خواهد ماند.
 داستایِفسکی برای همه کسانی که می‌توانند پدیده‌های معنوی را درک کنند. همچون کتابی گشوده است. زیرا او الگوهای رشد آن‌ها، دوسوگرایی، ماهیت متناقض وجود، مبارزه بین خیر و شر را در روح انسان به تفصیل شرح می‌دهد. داستایِفسکی بُعد معنوی جدیدی از شخصیت انسان را دید و بلافاصله از دیدگاه کاملاً متفاوتی آن را بررسی کرد. او به تنهایی در تمام داستان‌های جهانی، توانست تمام وجود انسان را از ناخوشایندترین پرتگاه‌ها تا بزرگ‌ترین فرازها نشان دهد. 

خواننده واقعی داستایِفسکی

کشیش جاستین (پوپوویچ) پرتره‌ای از یک خواننده واقعی داستایِفسکی ارائه می‌دهد: «داستایفسکی را نمی‌توان بدون درد و بدون اشک مطالعه کرد. او فقط توسط شخصی می‌تواند با موفقیت مطالعه شود. که خود صادقانه و با تمام وجود از آن عذاب اصلی رنج می‌برد: حل مشکلات ابدی.». بدون این، خواندن آثار او خسته‌کننده است. افرادی که دوست ندارند با مشکلات خطرناک دست و پنجه نرم کنند. هنگام خواندن داستایِفسکی دچار وحشت و هراس می‌شوند. اغلب یک سوال ناامیدانه در چهره آن‌ها سایه می اندازد: “به ما بگو، تا کی روح ما را عذاب خواهی داد؟” و “تا زمانی که مشکلات ابدی را حل نکنید” پاسخ او خواهد بود.

چرا داستان بخوانیم؟

داستان مخزن پایان‌ناپذیر دانش درباره انسان است. خواندن داستان می‌تواند. و باید معنادار باشد. تجربه خودشناسی را غنی کند. به تعیین نقش و جایگاه خود در زندگی کمک کند. اولاً آنچه گفته شد در مورد داستان‌های داخلی صدق می‌کند. ویژگی‌های ادبیات روسی اول از همه با این واقعیت مرتبط است که جهان‌بینی فرد روسی را از طریق ابزارهای هنری بازسازی می‌کند. دنیای درونی او متنوع است، اما علیرغم طبیعت متناقض ظاهری جهان‌بینی او، نیاز به هماهنگی، برای ادغام اضداد در یک تمامیت سطح بالاتر، قابل دسترسی تا حد زیادی برای درک شهودی وجود مرتبط با ایمان و پذیرش ارزش‌های معنوی، به وضوح ظهور می‌کند. شاید واضح‌ترین مکاشفه زمینه معنوی زندگی در ادبیات روسی قرن نوزدهم بیان شد. در اینجا می توان به نام‌های شگفت‌انگیز زیادی اشاره کرد. با این حال، پایان‌ناپذیری و عمق فیودور داستایِفسکی بی‌نظیر باقی مانده است.

آنچه دیگران در مورد داستایِفسکی می‌گویند

بسیاری از مردم فیودور داستایِفسکی را دوست دارند. آلبرت انیشتین گفت. داستایِفسکی بیش از هر متفکری، در او تاثیر گذاشت. و «برادران کارامازوف» شگفت‌انگیزترین کتابی است. که او تا به حال در دستان خود گرفته است. و ایده‌های مکانیکی درباره دنیای درون، روان‌شناسی انسان، مرزهای خیر و شر را درهم می‌شکند. 

کار داستایِفسکی منبع قابل توجهی از آموزه‌های دانشمند برجسته روسی اوختومسکی را در بر می‌گیرد. او برای آثار داستایفسکی، به ویژه همزاد، یادداشت های زیرزمینی، و برادران کارامازوف ارزش زیادی قائل بود و نه تنها صفحات، بلکه فصل‌هایی از داستایِفسکی را برای شاگردانش نقل می‌کرد. شیفتگی او به داستایِفسکی به کشف علمی قانون جهانی سلطه – جهت پیشرو فعالیت درونی که در تمام سطوح هستی عمل می کند – از فیزیولوژیکی تا معنوی کمک کرد.

داستایِفسکی و انسان مدرن

همه ما امروز می‌بینیم که انسان مدرن در معرض خطر بزرگی است که خود را محدود کند. “نقص” در آگاهی جوانان مدرن برای همه کسانی که در تماس مستقیم با آن‌ها هستند، به عنوان مثال، در سیستم آموزشی قابل توجه است: آگاهی “کلیپ مانند”، عدم وجود “ادراک کل‌نگر” از جهان. ناتوانی در جداسازی اصلی از ثانویه با ناتوانی در درک سلسله مراتب جهان. از دست دادن توانایی تعیین اهداف، واکنش به طور عمده به وضعیت فعلی؛ از دست دادن کلمه به عنوان مهمترین ابزار شناخت و فعالیت عملی.